Ծծմբազերծված գիպսը ածուխով աշխատող էլեկտրակայաններում կամ ծծմբ պարունակող վառելիք օգտագործող այլ կայաններում ծխատար գազերի ծծմբազրկման գործընթացի կողմնակի արտադրանք է: Իր բարձր հրդեհային դիմադրության, ջերմակայունության և խոնավության դիմադրության շնորհիվ այն լայնորեն օգտագործվել է շինարարության ոլորտում որպես շինանյութ: Այնուամենայնիվ, ծծմբազրկված գիպսի օգտագործման հիմնական մարտահրավերներից մեկը դրա խոնավացման բարձր ջերմությունն է, որը կարող է հանգեցնել այնպիսի խնդիրների, ինչպիսիք են ճաքելը և դեֆորմացումը ամրացման և կարծրացման գործընթացում: Ուստի անհրաժեշտություն է առաջանում գտնել արդյունավետ մեթոդներ՝ ծծմբազրկված գիպսի խոնավացման ջերմությունը նվազեցնելու համար՝ միաժամանակ պահպանելով դրա մեխանիկական հատկություններն ու հատկությունները:
Ցելյուլոզային եթերները սովորաբար օգտագործվում են շինարարական արդյունաբերության մեջ օգտագործվող հավելումներ՝ բարելավելու ցեմենտի վրա հիմնված նյութերի աշխատունակությունը, ամրությունը և ամրությունը: Այն ոչ թունավոր, կենսաքայքայվող, վերականգնվող պոլիմեր է՝ ստացված ցելյուլոզից՝ աշխարհում ամենաառատ օրգանական միացությունից: Ցելյուլոզային եթերը կարող է ջրի մեջ ձևավորել կայուն գելանման կառուցվածք, որը կարող է բարելավել ցեմենտի վրա հիմնված նյութերի ջրի պահպանումը, ճկման դիմադրությունը և հետևողականությունը: Բացի այդ, ցելյուլոզային եթերները կարող են ազդել նաև գիպսի վրա հիմնված նյութերի խոնավացման և ամրացման գործընթացների վրա՝ հետագայում ազդելով դրանց մեխանիկական հատկությունների և հատկությունների վրա:
Ցելյուլոզային եթերի ազդեցությունը գիպսի խոնավացման և պնդացման գործընթացի վրա
Գիպսը կալցիումի սուլֆատի երկհիդրատ միացություն է, որը փոխազդում է ջրի հետ՝ ձևավորելով խիտ և կարծր կալցիումի սուլֆատի կիսահիդրատ բլոկներ։ Գիպսի խոնավացման և պնդացման գործընթացը բարդ է և ներառում է մի քանի փուլ, ներառյալ միջուկացումը, աճը, բյուրեղացումը և պնդացումը: Գիպսի և ջրի սկզբնական ռեակցիան առաջացնում է մեծ քանակությամբ ջերմություն, որը կոչվում է խոնավացման ջերմություն: Այս ջերմությունը կարող է առաջացնել ջերմային լարումներ և գիպսի վրա հիմնված նյութի նեղացում, ինչը կարող է հանգեցնել ճաքերի և այլ թերությունների:
Ցելյուլոզային եթերները կարող են ազդել գիպսի խոնավացման և ամրացման գործընթացների վրա մի քանի մեխանիզմների միջոցով: Նախ՝ ցելյուլոզային եթերները կարող են բարելավել գիպսի վրա հիմնված նյութերի աշխատունակությունն ու հետևողականությունը՝ ջրի մեջ կայուն և միատեսակ դիսպերսիաներ ձևավորելով: Սա նվազեցնում է ջրի պահանջները և մեծացնում նյութի հոսքունակությունը՝ դրանով իսկ հեշտացնելով խոնավացման և ամրացման գործընթացը: Երկրորդ, ցելյուլոզային եթերները կարող են գրավել և պահպանել խոնավությունը նյութի ներսում՝ ձևավորելով գելանման ցանց՝ դրանով իսկ բարձրացնելով նյութի ջրի պահպանման կարողությունը: Սա երկարացնում է խոնավացման ժամանակը և նվազեցնում ջերմային սթրեսի և կծկման հավանականությունը: Երրորդ, ցելյուլոզային եթերները կարող են հետաձգել խոնավացման գործընթացի վաղ փուլերը՝ ներծծվելով գիպսի բյուրեղների մակերեսին և արգելակելով դրանց աճն ու բյուրեղացումը: Սա նվազեցնում է խոնավացման ջերմության սկզբնական արագությունը և հետաձգում ամրացման ժամանակը: Չորրորդ՝ ցելյուլոզային եթերները կարող են բարելավել գիպսի վրա հիմնված նյութերի մեխանիկական հատկությունները և կատարողականությունը՝ ավելացնելով դրանց ուժը, ամրությունը և դիմադրությունը դեֆորմացմանը:
Ծծմբազրկված գիպսի խոնավացման ջերմության վրա ազդող գործոններ
Ծծմբազրկված գիպսի խոնավացման ջերմության վրա ազդում են մի շարք գործոններ՝ ներառյալ քիմիական բաղադրությունը, մասնիկների չափը, խոնավության պարունակությունը, ջերմաստիճանը և նյութում օգտագործվող հավելումները: Ծծմբազրկված գիպսի քիմիական բաղադրությունը կարող է տարբեր լինել՝ կախված վառելիքի տեսակից և օգտագործվող ծծմբաթափման գործընթացից: Ընդհանուր առմամբ, բնական գիպսի հետ համեմատած, ծծմբազրկված գիպսը պարունակում է այնպիսի կեղտեր, ինչպիսիք են կալցիումի սուլֆատի կիսահիդրատը, կալցիումի կարբոնատը և սիլիցիումը: Սա ազդում է խոնավացման աստիճանի և ռեակցիայի ընթացքում առաջացած ջերմության քանակի վրա: Ծծմբազրկված գիպսի մասնիկների չափը և հատուկ մակերեսը նույնպես կազդեն խոնավացման ջերմության արագության և ինտենսիվության վրա: Ավելի փոքր մասնիկները և ավելի մեծ հատուկ մակերեսը կարող են մեծացնել շփման տարածքը և հեշտացնել ռեակցիան, ինչը հանգեցնում է խոնավացման ավելի բարձր ջերմության: Նյութի ջրի պարունակությունը և ջերմաստիճանը կարող են ազդել նաև խոնավացման ջերմության վրա՝ վերահսկելով ռեակցիայի արագությունն ու ծավալը: Ավելի բարձր ջրի պարունակությունը և ցածր ջերմաստիճանը կարող են նվազեցնել խոնավացման ջերմության արագությունն ու ինտենսիվությունը, մինչդեռ ջրի ցածր պարունակությունը և ավելի բարձր ջերմաստիճանը կարող են մեծացնել խոնավացման ջերմության արագությունն ու ինտենսիվությունը: Հավելումները, ինչպիսիք են ցելյուլոզային եթերները, կարող են ազդել խոնավացման ջերմության վրա՝ փոխազդելով գիպսի բյուրեղների հետ և փոխելով դրանց հատկություններն ու վարքը:
Ցելյուլոզային եթերների օգտագործման հնարավոր օգուտները ծծմբաթափված գիպսի խոնավացման ջերմությունը նվազեցնելու համար
Ցելյուլոզային եթերների մեր օգտագործումը որպես հավելումներ՝ նվազեցնելու ծծմբազրկված գիպսի խոնավացման ջերմությունը, առաջարկում է մի շարք հնարավոր առավելություններ, այդ թվում՝
1. Բարելավել նյութերի աշխատունակությունը և հետևողականությունը, ինչը օգտակար է նյութերի խառնման, տեղադրման և դասավորության համար:
2. Նվազեցնել ջրի պահանջարկը և բարձրացնել նյութերի հեղուկությունը, ինչը կարող է բարելավել նյութերի մեխանիկական հատկությունները և օգտագործելիությունը:
3. Բարձրացնել նյութի ջրի պահպանման կարողությունը և երկարացնել նյութի խոնավացման ժամանակը, դրանով իսկ նվազեցնելով պոտենցիալ ջերմային սթրեսը և նեղացումը:
4. Հետաձգել խոնավացման սկզբնական փուլը, հետաձգել նյութերի պնդացման ժամանակը, նվազեցնել հիդրացիոն ջերմության գագաթնակետը և բարելավել նյութերի անվտանգությունն ու որակը:
5. Բարձրացնել նյութերի մեխանիկական հատկությունները և կատարումը, ինչը կարող է բարելավել նյութերի ամրությունը, ամրությունը և դեֆորմացման դիմադրությունը:
6. Ցելյուլոզային եթերը ոչ թունավոր, կենսաքայքայվող և վերականգնվող է, ինչը կարող է նվազեցնել շրջակա միջավայրի վրա ազդեցությունը և նպաստել շինարարության ոլորտի կայուն զարգացմանը:
վերջում
Ցելյուլոզային եթերները խոստումնալից հավելումներ են, որոնք կարող են ազդել չորացած գիպսի խոնավացման և ամրացման գործընթացների վրա՝ բարելավելով նյութի աշխատունակությունը, հետևողականությունը, ջրի պահպանումը և մեխանիկական հատկությունները: Ցելյուլոզային եթերների և գիպսի բյուրեղների փոխազդեցությունը կարող է նվազեցնել խոնավացման առավելագույն ջերմությունը և հետաձգել ամրացման ժամանակը, ինչը կարող է բարելավել նյութի անվտանգությունն ու որակը: Այնուամենայնիվ, ցելյուլոզային եթերների արդյունավետությունը կարող է կախված լինել այնպիսի գործոններից, ինչպիսիք են քիմիական բաղադրությունը, մասնիկների չափը, խոնավության պարունակությունը, ջերմաստիճանը և նյութում օգտագործվող հավելումները: Հետագա հետազոտությունները պետք է կենտրոնանան ցելյուլոզային եթերների դեղաչափի և ձևավորման օպտիմալացման վրա՝ հասնելու համար ծծմբազրկված գիպսի խոնավացման ջերմության ցանկալի նվազմանը` առանց դրա մեխանիկական հատկությունների և հատկությունների ազդելու: Բացի այդ, ցելյուլոզային եթերների օգտագործման հնարավոր տնտեսական, բնապահպանական և սոցիալական օգուտները պետք է հետագայում ուսումնասիրվեն և գնահատվեն:
Հրապարակման ժամանակը՝ հոկտ-11-2023